Bir Evladın Çığlığı...

Bir  çoğumuzun annesiz geçirdiği bir gün oldu,bir ilki yaşadık bu anneler gününde…Mesela ben..İlk’ kez diyorum,çünkü başına böyle bir şey gelince anlıyor insan..İlki  yaşadığını..Annesiz geçen,Anneler günü..Çoğumuzun annesi yanın da,ya da yakının da idi..Sağdı yaşıyordu..Allah nice yıllara eriştirsin..Yani özetle,Annesiz geçmedi o gün bazılarımız için..

   Nede şanslılar…! Allah nazardan korusun..Rabbim,sağlık versin yaşamdaki Annelere ve evlatları ile nice anneler gününü kutlasınlar inşallah..Ben de ilk kez geçirdiğim Annemsiz anneler gününün burukluğunu tarifsiz yaşadım..Anlatılacak gibi değil hem Anne,hem Babadan olanlar öyle çok ki etrafımda sanırım yaşadık artık acı kayıplarımızın bir nedenide bu sanki.

   DUYUYOR MUSUN ANNE BENİ ?

   Öncelikle kendi annem başta olmak üzere tüm annelerimizin Bu Anneler Gününü kutluyorum..Varsın kapitalizmin  bir oyunu olarak icat edilmiş bir gün olsun..Maksat hatırlamak ve sevgiyi paylaşmak ise bence bir mahsuru yok..Anne hiç off çekmemiştir evladını büyütürken ..Sabahlara kadar ağlasada çocuğu,her seferinde aynı sevgiyi göstermiştir ona..

  “Annelik zor…”Dünyada gözümü açtığımda  tanıdım onu kokusunu tanıdıktı  sesi güven veriyor olmalıydı yanımdan ayrılmasın istiyordum.. Eteklerini çekiştirip  su istediğim günleri anımsıyorum..Cim  cimeyi  akşam üstleri  kapının önünde  beraber beklerdik nasıl ona yolunu öğretmişti hayret ederdim..”

  Bir çok evladın hiç işitmediği sözden bahisle;Hiç şikayet ettiğinide duymamıştım. Kocası öldüğünde 4 çocukla kaldı hem anne hem baba oldu bize..Çok zaman oldu sol yanım sancılı,ağrılı Canımız daha az acısın diye midir bilmiyorum toprağın üzerine sevdiği çiceklerle süsledik..Telaşımız heyecanımız  gittikçe azaldı..Yinede içimizde çıkıp gelecek hissi tükenip bitmiyor..Kaç yaşında olursan ol hep annenin büyümeyen çocuğusun..Anne olmayınca  eksik biraz daha yaşam yarım yamalak emekliyor insan..

  Herşeyi  toplasam da  yokluğun adına bir sen edemiyorsun..Çoğaldıkça  kalabalıklar içinde azalıyoruz..Sanki sen gittin de biz dünyanın kaç bucak olduğunu anladık..Mezarına hangi mevsim gelsem  o mevsimin  derdi sarıyor beni..Kar yağınca toprak üşütüyor mu seni? Sonbahar solgun bezgin öyle uzar gider düşüncelerim.. Bu gün Anneler günü..Anneler var toprağa gömülen Özlemi ölünce biten..Anneler var katledilen..Huzur evlerinde  unutulan..Anneler var doğurduğu evladının eşi yüzünden bağları kopan hor görülen..Anneler var bir selam sabah bekleyen..Anneler varsa evlerde yaşam var..Yine Anneler günü küskün bakacağım dünyaya annesi olanları kıskanacağım bir demet çicekle geleceğim başucunda ayak ta  duracağım  sessizce dualarda buluşacağız elbet ama yüreğime dolduğunda  hasretin göz pınarlarımdan düşüp beni yine sessiz  bırakma..Gülen yüzünü özlüyorum anne..Evin her yerinde  boşluğun var Anne sen ise toprağın altını evin edindin..Yarın Anneler günü anne..Yavaş yavaş çık merdivenleri tutunarak demirlere..Kapının önünde bekliyorum  seni..Otur bir köşede kokun dolsun her yana,bağa gidelim erik toplayalım olmuşlardan..Tut ağaçına konan kuşlar da özlemiştir seni yem bırak onlara,Canım anneciğim  Anneler günün kutlu olsun..Nur içinde yat..

   Aslında dilimin ucuna kadar gelen bir takıntı var,belkide  çoğumuzun ettiği Kıymetlilerimiz ,kıymetini,sağlığında bilemeyiz ki yitince ah vah çekmeyelim,değil mi…!