Yorgun Yıllar…

Kayseri Lisesi, eğitim geçmişine imza atan okuldur. Bir şehri şehir yapan özellikler vardır. Şehrin güzelliği ve geçmiş tarihi o şehrin görselliği ve sanat zenginliği, kültürü ve insanları ile anılır. Şehri yaşayanlar, geçmişe ve geleceğe imza atarak geçerler şehrin tarihine. Sanatından çok magazin ile ünlü türkücü İbrahim Tatlıses, ”Urfa’da Oxford vardı da okumadık mı” demişti.

Urfa da elbette Oxford yoktu. Ancak Kayseri’de Kayseri Lisesi tartışmasız köklü ve asil bir eğitim kurumu idi. Öğretmenlerin hepsi ayrı bir değerdi. Orada her türlü eğitim verilir, insan eğitimine öncelik verilirdi. Eğitim gerçekti. Hızlandırılmamıştı. Eğitimin henüz bacasız sanayinin kurulmadığı yıllardı.

Ben, kardeşlerim hepimiz bu liseden geçtik. Okullar ilim, irfan yuvası idi. Saygı, sevgi terbiye genel kültür hepsi ders gibi öğretilirdi. Sait öğrenci değil, insan yetiştirmeye, eğitime özen gösterilirdi. Cehalet ve küstahlık henüz kol kola girmemişti. Dayanışma, güven, paylaşma, sorumluluk duyguları ile aşılandık. Hakka ve kurallara saygı duymayı kısaca öncelikle insan olmayı, sonra öğrenci olmayı yeğledik.

Kayseri Lisesinden Türkiye’nin kaderine imza atmış nice insanlar, Cumhur Başkanları, Başbakanlar sanatkarlar, hekimler, hakimler, yazarlar siyasiler geçmiştir. Çok saygı duyduğum Turgut Özal, Abdullah Gül’de bu okul mezunudur.

Kayseri Lisesinden mezun olanların hemen hepsi şu anda çok başarılı iş adamları, belediye başkanları, Bu belediye başkanları içerisinde Melikgazi Belediye Başkanı Dr. Mustafa Palancıoğlu ile bir konu üzerinde telefonlar görüşmemizden sonra böyle bir yazıyı yazma ihtiyacını duydum. Çünkü Sayın Palancıoğlu, çok kibar, insanları dinlemeyi seven, sorunlara çözüm üreten,halkın içinde olan bir başkan olarak tanıdım..Demek ki Kayseri Lisesi insan gibi insan yetiştiren bir okuldur.

Bizim okuduğumuz yıllarda Kayseri Lisesi,üç bine yakın öğrencisi olan bir okuldu..Herkes birbirini tanır sabahları selamlaşırdık..Şimdilerde selamlaşmayı bırakın,insanların birbirlerini görmemezlikten gelmek için girdiği küçük absürt halleri düşündükçe insanlığın hal-ü perişanlığına üzülüyorum..İnsanlar ruhlarını adeta sürgüne göndermişler…İnsanlığın içi boşalmış..İnsanlar sadece et ve kemikten oluşan mekanik nesnelere dönmüşler..

Bir o kadar da kendine öz güveni olmayan insanların yaşadığı keşmekeş  bir dünya..Bir insan size bakmıyor,selam vermiyorsa,tanımıyor veya görmemezlikten geliyorsa,bilinki,o insan güvenden yoksundur..Bu kesin kuraldır.Bu kuraldan yola çıkarak,insan analizi yapmanız mümkündür..

Kayseri,geçmiş tarihi,sosyal yaşamı üzerine yoğunlaştı..Kayseri yerel tarihi kuruculuğu,bir zamanların sanayi ve ticaret kenti..Geçmişten geleceğe Kayseri evleri,Kayseri sinemaları,Kayseri çalgıcıları,spor müzik konulu sunumları,sergileri ile geçmişe görecelik ve zenginlik kazandırdı..

Ben buradan sevgili öğretmenlerim; Mustafa Vurdum,Bedri Balcıoğlu,Şenol Terzioğlu,Ömer Köylü,Hayrı Terzioğlu,Mefkure hocam,Feridun Caner Hocam’ın  ellerinden öpüyorum..Mekanları Cennet olan Almanca Öğretmenim Yalçın Belirgen  Ahmet Eşel ve Müdürümüz Mahmut Taşkın’ında ruhları şad olsun...