Ah Benim Güzel Vatanım

Bundan tam 100 yıl önce büyük bedeller ödenerek işgal edilen güzel vatanım, vatansever Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde ve dedelerimizin gözünü kırpmadan ellerine geçirdikleri her türlü ateşli/ateşsiz silahlarla savunuldu ve düşmana geçit verilmeden ödenen bedellerle kurtarıldı.

İşgal güçleri güzel vatanımızı paylaşmış, haritalar çizerken karşılarına çıkacak büyük güçten habersiz ilerleme planlarına girerken büyük kayaya toslayacaklarından habersizdi.

İlk kurşunu İzmir’de Hasan Tahsin Yunanlılara karşı, Kahramanmaraş’ta Sütçü İmam Fransızlara sıkarken hiç de gözlerini kırpmadılar.

Yunanistan, İngiltere, İtalya, Fransa… Acaba tarihleri boyunca hiç bu denli bir bozguna uğradılar mı? Ya da kendi tarihlerini kendi halklarına yenildiklerini anlatabildiler mi?

Bin yıldır bu topraklardayız ve türlü badireler atlattık. Kurulan devletlerimiz bizi bu günlere taşırken son İmparatorluk Devletimiz olan Osmanlı’nın son Padişahının bir gemiye binip, el sallayarak güzel vatanımızı işgal güçlerine teslim ederken hiç mi onuru ve gururu onu kendine getirmedi?

Bu soru işaretleri sürerken Kayserili bir gemi kaptanı olan İsmail Hakkı Durusu Bandırma vapurunu kıyıdan kıyıdan İstanbul’dan Samsun’a yürütürken işgal güçleri habersizdi.

19 Mayıs 1919 günü 19 kişilik Mustafa Kemal Atatürk komutasındaki ana kuvvet Samsun’a ulaşmış ve Anadolu’nun işgal güçlerinden kurtarılması için Milli Mücadele resmen başlamıştı.

Keşke tarihimizi yazarken kan dökülmeseydi inancıyla yola çıkan Atatürk ve silah arkadaşları son padişah9 tarafından ölüm fermanlarının hazırlandığı ve yakalanmaları halinde idam edileceklerini bildikleri halde hem içerideki, hem de dışarıdan içeriye giren düşmanlara karşı üstün zekalarıyla hayatta kalmayı başarmış ve iç ile dış düşmanları dize getirmek için bütün Anadolu’yu ikna etmişlerdi.

Artık savaş başlamış, dedelerimizin savaştığı cephelere ninelerimiz gerek cephane taşımış, gerekse de ayakta kalmak ve çocuklarını büyütmek için çeyizlerindeki el emeği göz nuru işlemeleri, çeyizlerindeki nakışları satışa çıkarmışlardı. Güzel vatanımın güzel insanları büyük bir dayanışmaya girmiş ve üretenlerin emeklerini büyük pahalarla satın alarak geniş bir dayanışma ağı örülmüştü.

Bu vatan için kan dökmek isteyenleri öncelikle ikna etmek öncelikli temeldi. İkna olmayanların kanı sırf bizim kanımız dökülmemesi için savunma amaçlıydı.

Bütün dış güçler bozguna uğratılmış ve artık Türkiye Cumhuriyeti resmen ilan edilmişti.

Atatürk ve silah arkadaşları büyük bedeller ödemiş ve dünyada eşi benzeri olmayan bir savaş tarihi bütün dünya ülkelerinde yazılmıştı.

Anzakların torunları gerek kendi ülkelerinde, gerekse de bizim vatanımızda dedeleri anmak için geldiklerinle tarihi çok iyi okumuş ve yaralı dedelerini tedavi eden dedelerimizi, ya da torunlarını bulup ellerini öpmüşlerdi.

Bugünün Türkiye’sinde 88 parti olmasına rağmen iki partinin geleceğin Türkiye’si için seçimlerde birbirleriyle mücadele ettiklerini görüyoruz.

Ulu Önderin kurduğu Cumhuriyet Halk Partisi çizgisini hiç değiştirmeden ama liderinin sorgulanır hale geldiği ortamda ve işgal güçlerine ülkeyi teslim eden padişahı savunan ve Cumhuriyetin kabullenemeyen Adalet ve Kalkınma Partisi’nin etrafında toplanan partilerin geleceğimiz adına giriştikleri mücadeleyi üzülerek izliyorum.

Türkiye’de hali hazırda var olan 88 partiye ihtiyaç olmadığı ap açık ortada. İki parti etrafında toplanan 86 partinin bir an önce kendini fesh etmesi en büyük elzemken gözlerin çevrildiği İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimleri için bir hatırlatmam var.

Fatih Sultan Mehmet Bizans’ın elinden İstanbul’u kurtarmak için gemileri karadan yürütmüşken, birilerinin İstanbul’u yürüterek sahip olacağını düşünmesi çok zoruma gidiyor. Kendi emeği olanı kimse kimseden alamaz. Zira emeğiniz yoksa alınsa da, çalınsa da ve bir başka dış gücün buyruğuna teslim olmuş tarikat/cemaat/vakıflara teslim edilemeyecek kadar güzeldir benim İstanbul’um, vatanım.

Milli mücadelenin 100’ncü yılı vatanını seven hepimize kutlu olsun. Bir Mustafa Kemal gelir ve dünyayı değiştirir.