Narsist Bir Ailede mi Büyüdünüz?

Benim çocuğum; Benim isteklerimi yerine getirir Benim düşüncelerimi bilir Benim istediğim gibi davranır Benim çocuğum hata yapamaz, yapsa da hatasını hemen söylerim düzeltir Benim çocuğum mükemmeldir Benim çocuğum için her şey feda olsun Senin için;

Senin için saçımı süpürge ettim,

Senin için boşanmadım,

Senin için çalışıyorum,

Senin için şunlardan vazgeçtim,

Senin için aldım

Senin için bunları kabul ettim

Size bir yerden tanıdık geliyor mu? Bu satırları çoğaltmak mümkün. Bunca şeyi çocuğunuza yükleyemezsiniz. Narsist ebeveynin çocuğu olmak çok zordur. Sürekli eleştiriye maruz kalma, her an tehdit edilme, en mükemmeli olma, her an kontrol edilme ne kadar zor ve travmatik bir deneyimdir.

Bu durum sizin suçunuz değildir. Ebeveynlerinizin evliliği istenildiği gibi gitmiyorsa siz sorumlu değilsiniz. Onlar konfor alanlarını bırakamadıkları için ya da yeni bir hayata başlama korkusuyla sizi bahane gösterirler. Sizin için bir şeylerden vazgeçmiş olmaları kendisinin o şeyi yapacak kadar kendine güvenemediği ama kendini rahatlatması için bir suçlayış bir gerekçe bulması gerektiği anlamına gelir.

Peki bu durumlar siz ne yapabilirsiniz? Kendinizin suçlu olmadığını kabul edip, bu yükten kurtulmalısınız. Böylelikle kendinizi sevmeye de başlarsınız. Ebeveynlerinizin davranışlarını kabul edin, değiştirmeye çalışmayın. Siz kendinizi değiştirmeye başlayınca onlarında sözlü ve sözsüz davranışlarının zaman içerisinde değiştiğini göreceksiniz. Sizdeki kabullenişi ebeveynlerinize aktarmalısınız.

“Yaşadığınız hayatın sorumlusu ben değilim ama maruz bırakılan benim” bu söz sürekli suçlamalardan kurtulmaya başladığınız ilk nokta olabilir. Kendinizi savunmayı ve korumayı öğrenin. Elbette bunlar kolay değildir ama kendinizde oluşturacağınız ben tüm yaşananlarının sorumlusu değilim farkındalığı özlediğiniz birçok yaşam faaliyetinin önünü açacaktır.