KEKEMELİKTE AİLE İÇİ TUTUMLAR NASIL OLMALIDIR?

Kekemelik, akıcı konuşma bozukluğudur. Genellikle 2-7 yaş arasında meydana gelir. Nadir olarak da ilerleyen yaşlarda görülebilir. Kekemeliği belli bir sebebe bağlamak doğru değildir. Kekemeliğin oluşumu çok faktörlü bir durumdur. Genellikle psikolojik, genetik, biyolojik ve çevresel faktörler ileri sürülmektedir.

Kekemeliğin ortaya çıkmasındaki nedenleri kısaca şu şekilde özetleyebiliriz;

Hayvandan korkma (özellikle köpek), aşırı heyecan, taklit etme, aile içi sorunlar (tartışma, yüksek ses, şiddet vs.), kardeş kıskançlığı, kekeleyen birini taklit etme, ani ikametgah değişimleri (ayrılık) ya da aile üyelerinden birinin ani seyahati (özlem), ailede değer verilmeme hissi ve alaycı davranışlar, ebeveynlerin aşırı baskısı ve aşırı koruyuculuğu, ateşli hastalıklar ve trafik kazaları gibi durumlardır.

Yaşanılan bu tür olaylar direkt olarak kekemeliğin nedeni değil kekemeliğin ortaya çıkmasına etki eden faktörlerdir.

Peki kekemelik problemi yaşayan çocuğa karşı aile içi tutumlar nasıl olmalıdır?

Öncelikle kekemeliği başlayan çocuğunuzun zorlandığı kelimeyi kesinlikle tamamlamayın.Sabırla bekleyin ve göz temasınızı kaçırmayın. Sıkıldığınızı hissettirirseniz onun işini daha da zorlaştırırsınız.

Cümleyi nasıl söylediğine değil ne söylemek istediğine dikkatinizi verin. Böylece kendisini daha rahat hissedecektir.

Soru sorduğunuzda rahat cevap verebilmesi için sabırla dinleyin, aceleci olmayın. Bu davranış cevabını önemsediğiniz olarak algılanacak ve motivasyonunu olumlu yönde etkileyecektir.

Kekemeliği hakkında istemediği sürece bu konuyu konuşmaktan kaçının.Konuşurken kendisini daha rahat hissetmesini sağlayacaktır.

Çocuğunuz kekemelikle ilgili terapi ya da destek eğitim alıyorsa uzman kişilerle işbirliği içinde olun.Böylece yanlış uygulamalardan kaçınmış ve çocuğunuzun bu problemi yenmesinde destek vermiş olursunuz.

Kekemelik nedeniyle ortaya çıkan sorunlar ise hafife alınamayacak kadar önemlidir. Bunlardan bazıları; özgüven eksikliği, sosyal ortamdan kaçınma, grup çalışmalarında yer almaması, kendisini eksik ya da yalnız hissetmesi, okuldaki başarısının düşmesi, konuşma isteğinin azalması ve sessiz kalma isteği, takıntı ve depresyon gibi ağır psikolojik sorunları da beraberinde getirebilir.

Kekemelik yaşam tarzınız değildir. Kontrol altına alınması gereken akıcı konuşma bozukluğudur. Aşamayacağınız bir problem değildir. Uzman kişilerce yapılan erken tanı ve yöntemlerle kekemeliğin hayatınızı olumsuz yönde etkilemesinden kurtulabilirsiniz.